Biomedyczne podstawy rozwoju i wychowania

Zadaniem przedmiotu „Biomedyczne podstawy rozwoju i wychowania” jest wprowadzenie studentów w obszar zagadnień związanych z charakterystyką rozwoju fizycznego człowieka w okresie prenatalnym (od momentu poczęcia do chwili urodzenia) i postnatalnym (od chwili urodzenia do momentu śmierci). Celem praktycznym kursu jest wypracowanie przez przyszłych nauczycieli właściwych rozwiązań pozwalających radzić sobie z wyzwaniami wynikającymi z charakteru poszczególnych okresów rozwoju fizycznego dziecka w wieku od 3. do 9. roku życia.

Z przyczyn naturalnych, wynikających z charakteru kierunku studiów, największy nacisk położony jest na przekazywanie studentom wiadomości dotyczących rozwoju fizycznego dzieci w okresie przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Wiedza ta związana jest z całokształtem dokonujących się w tym czasie procesów biologicznych (biofizycznych i biochemicznych). W tym kontekście zwraca się uwagę na rozwój poszczególnych układów organizmu (z istotnym uwzględnieniem rozwoju motorycznego). Studenci otrzymują ponadto informacje dotyczące aktualnych badań poziomu sprawności dzieci i młodzieży w Polsce oraz sposobów spędzania czasu wolnego i ilości czasu poświęcanego na aktywność fizyczną.

Realizacja wspomnianego na wstępie celu praktycznego wymaga poznania przyczyn określonych zachowań dzieci oraz potencjalnych skutków niewłaściwych nawyków. Chodzi tu m.in. o dostosowanie przebiegu zajęć w klasie I do zachowań dziecka związanych z występowaniem przewagi procesów pobudzania nad procesami hamowania i z ich naturalną potrzebą ruchu (umożliwienie przemieszczania się w określonych sytuacjach po klasie, np. dojście do tablicy, wstawania i wykonywania ruchów podczas odpowiedzi), uwzględnienie trudności związanych z przejściem z przedszkola do szkoły w przypadku niektórych uczniów (silne przeżycia fizyczne skutkujące tzw. szokiem szkolnym), dostosowanie lekcji wychowania fizycznego do predyspozycji i potrzeb uczniów (stałe wprowadzanie nowych ćwiczeń, gier, zabaw w celu przeciwdziałania charakterystycznemu dla tego wieku szybkiemu znużeniu przy powtarzaniu tych samych czynności; należy uwzględniać fakt, że dzieci w tym wieku nie są zdolne do dłuższych wysiłków, lecz jednocześnie mają zdolność szybkiej regeneracji), przeciwdziałanie potencjalnym zagrożeniom wynikającym z charakteru rozwoju układu kostnego (z jednej strony miękki i elastyczny kościec powinien zapewniać odporność na złamania, z drugiej stanowi to zagrożenie powstawaniem wad postawy w obrębie klatki piersiowej i kręgosłupa, m.in. w następstwie przyjmowania niewłaściwej pozycji w ławce szkolnej, w czasie odrabiania lekcji w domu, podczas korzystania z urządzeń elektronicznych w czasie wolnym).

Zajęcia z przedmiotu „Biomedyczne podstawy rozwoju i wychowania” na Wydziale Pedagogicznym Warszawskiej Wyższej Szkoły Humanistycznej im. Bolesława Prusa prowadzi dr Krzysztof Męka.